Ogólnopolski program społeczny „Wypalanie traw zabija ludzi, zwierzęta, środowisko. STOP! Nie wypalaj – nie zabijaj!”. Program ten jest otwarty, długofalowy i elastyczny, zawsze będzie w nim można coś zmienić – dodać lub ująć, jeśli zajdzie taka potrzeba.
| Cecha programu : | Uzasadnienie: |
| Czytelny | zawiera czytelnie sformułowane cele |
| Stosowny | zgodny z potrzebami społecznymi |
| Funkcjonalny | służy poznawaniu siebie, innych i otaczającego świata |
| Operatywny | łatwy w stosowaniu |
| Elastyczny | podatny na zmiany, łatwy w modyfikacji |
Pierwszym elementem programu jest ogólnopolska kampania społeczna
„Wypalanie traw zabija ludzi, zwierzęta, środowisko. STOP! Nie wypalaj – nie zabijaj!”. Celem kampanii jest doprowadzenie do zmian w postawie wielu nierozważnych i bezmyślnych osób, których sprzymierzeńcem w wiosennych porządkach stał się ogień.
Szereg działań powadzonych w ramach tej części programu ma informować o negatywnych skutkach wypalania traw. Aby cel mógł zostać osiągnięty, zapraszamy do wspólnej realizacji przedstawicieli mediów, straży pożarnej, lasów państwowych, biznesu, organizacji społecznych, instytucji państwowych i kościelnych, nauczycieli, Internautów i wszystkich ludzi dobrej woli.
Głównym celem w/w programu jest doprowadzenie do zmniejszenia Wiosennego Zagrożenia Pożarowego, które jest następstwem bezmyślnego obchodzenia się z ogniem. Aby osiągnąć cel główny niezbędna jest realizacja następujących celów szczegółowych:
1. Przeprowadzenie ogólnopolskiej społecznej kampanii informacyjnej „Wypalanie traw zabija ludzi, zwierzęta, środowisko. STOP. Nie wypalaj! Nie zabijaj!”
2. Inicjowanie działań zmierzających do organizowania wspólnych lokalnych przedsięwzięć i kampanii społecznych przeciwko wypalaniu traw.
3. Edukacja z zakresu ekologii i ochrony przeciwpożarowej.
4. Monitorowanie tendencji wypalania traw. Informowanie opinii publicznej poprzez środki masowego przekazu o zaistniałych tragicznych zdarzeniach oraz o skutkach wypalania pozostałości roślinnych.
REALIZACJA CELÓW SZCZEGÓŁOWYCH:
Ad.1 Ogólnopolska społeczna kampania informacyjna „Wypalanie traw zabija ludzi, zwierzęta, środowisko. STOP. Nie wypalaj! Nie zabijaj!” ma na celu nagłośnienie problemu wiosennego wypalania roślinności. Jest skutecznym sposobem podniesienia poziomu świadomości społeczeństwa z zakresu ekologii i ochrony przeciwpożarowej. Dlatego też niezbędne jest wykorzystanie wszelkiego rodzaju form przekazu tj; TV, Radio, Prasa, Internet, Kina, TV kablowa.
DZIAŁANIA:
- Informowanie środków masowego przekazu o skutkach wypalania traw i pozostałości roślinnych;
- Zamieszczanie artykułów w gazetach, wkładki do gazet;
- Audycje, komunikaty radiowe i telewizyjne;
- Internet: przekazywanie informacji i zamieszczanie banerów reklamowych na stronach www;
- Wydawanie i rozpowszechnianie plakatów, broszur, ulotek w miejscach publicznych tj. przedszkolach, szkołach, urzędach, kościołach, autobusach, pociągach, tramwajach, samolotach itd
Ad.2 Wiele osób w naszym kraju ma ochotę zorganizować akcję przeciwko wypalaniu traw, jednak brakuje im pomysłów, sposobów jak skutecznie działać. Są jednak miejscowości w naszym kraju gdzie takie akcje już się odbywają. Dzięki zaangażowaniu wielu fantastycznych ludzi takie działania są prowadzone i przynoszą efekty. Dlatego program ten ma łączyć tych, którzy chcą się zaangażować w akcję przeciwko wypalaniu traw z ludźmi, którzy już czynnie działają. Wzorując się na pracy już istniejących akcji pragniemy ułatwić pracę. W myśl zasady aby promować co dobre, mądre i skuteczne podejmiemy następujące działania:
- Współpraca z organizatorami akcji polegająca na wymianie doświadczeń i wypracowaniu harmonogramu najskuteczniejszych działań, które spowodują spadek wiosennego zagrożenia pożarowego;
- Przedstawienie społeczeństwu ciekawych akcji i pomysłów dotyczących walki z wiosennym zagrożeniem pożarowym poprzez internetową stronę programu i media;
- Udzielanie pomocy w przygotowaniu akcji np. druk plakatów, ulotek.
PRZYKŁADOWY HARMONOGRAM AKCJI – KAMPANII SPOŁECZNEJ
1. Pierwsze spotkanie inicjujące kampanię społeczną (takie spotkanie powinno być poprzedzone zaproszeniem do wszelkich instytucji, organizacji)
Udział biorą: Lokalne władze, Przedstawiciel Państwowej Straży Pożarnej, Przedstawiciel Ochotniczej Straży Pożarnej, Kościoła, Nadleśnictwo, Policja, Straż Miejska, organizacje pozarządowe
Cel spotkania:
- Omówienie problemu wypalania traw (przedstawiciel Państwowej Straży Pożarnej i Nadleśnictwa)
- Opracowanie sposobu realizacji i podział zadań akcji-kampanii przeciwko wypalaniu traw
Miejsce spotkania: np. Urząd Miejski
2. Wystąpienie z pismem informującym o rozpoczęciu akcji-kampanii społecznej
Sposób realizacji:
- Ogłoszenie rozpoczęcia akcji poprzez lokalne media z prośbą, zaproszeniem do czynnego włączenia się w akcję
3. Przygotowanie materiałów informacyjnych:
- Materiały dla prasy, wkładka do gazety
- Plakat
- Ulotka
4. Działania uświadamiające:
- Organizowanie spotkań w Szkołach Podstawowych, Gimnazjach w celu przedstawienia problematyki zagrożeń wynikających z wypalania traw
- Przekazanie dzieciom na spotkaniach ulotek, broszur
Odpowiedzialni: Nauczyciele, Przedstawiciel Państwowej Straży Pożarnej, Przedstawiciel Ochotniczej Straży Pożarnej, Nadleśnictwo.
5. Zorganizowanie spotkań z mieszkańcami wsi i przedstawienie tematyki o zagrożeniu pożarowym w okresie wiosennego wypalania traw.
Spotkania na wsiach
Uczestniczą: Nadleśnictwo, Komenda Miejska, Przedstawiciel Państwowej Straży Pożarnej, Przedstawiciel Ochotniczej Straży Pożarnej
6. Często pożary powstają od niedopałka papierosa wyrzuconego z okna pociągu czy samochodu. Dlatego ważne jest informowanie społeczeństwa korzystającego ze środków transportu publicznego o skutkach wypalania traw, nieużytków, o wiosennym zagrożeniu pożarowym.
Działania:
- Rozplakatowanie w środkach transportu publicznego, komunikaty w radiowęzłach PPKS i PKP
- Odizolowanie obszarów leśnych mineralizowanymi pasami przeciwpożarowymi. Nadleśnictwa wskażą tereny o największym zagrożeniu
7. Informowanie środków masowego przekazu o zaistniałych zdarzeniach oraz o skutkach wypalania pozostałości roślinnych
Działania:
- Audycje radiowe i telewizyjne
- Artykuły w lokalnych gazetach
- Przekazywanie informacji z wykorzystaniem Internetu
8. Zorganizowanie konkursu plastycznego dla dzieci o tematyce związanej z wypalaniem traw
9. Zorganizowanie konkursu dla nauczycieli na konspekt o tematyce związanej z wiosennym zagrożeniem pożarowym
Ad 4. Monitorowanie tendencji wypalania traw. Informowanie opinii publicznej poprzez środki masowego przekazu o zaistniałych tragicznych zdarzeniach oraz o skutkach wypalania pozostałości roślinnych.
- gromadzenie wszelkich danych dotyczących Wiosennego Zagrożenia Pożarowego
- współpraca z Komendą Główną Państwowej Straży Pożarnej
- współpraca z Ministerstwem Środowiska
- współpraca z Generalną Dyrekcją Lasów Państwowych
- współpraca z mediami,
- współpraca z organizatorami lokalnych akcji – kampanii społecznych
- współpraca z organizacjami pozarządowymi
Powyższe ma na celu :
- zmianę nastawienia obywateli do problemu wypalania traw
- opracowanie statystyk i porównań z poszczególnych akcji- kampanii społecznych , co pomoże przygotować strategię na rok 2005.
Drugim ważnym elementem tego programu jest edukacja.
Edukacja ekologiczna kształtuje całościowy obraz relacji pomiędzy człowiekiem, społeczeństwem i przyrodą. Ukazuje ona zależność człowieka od środowiska oraz uczy odpowiedzialności za zmiany dokonywane w środowisku naturalnym. Edukację ekologiczną należy traktować jako nieodłączny element całego procesu edukacyjnego, a także polityki informacyjnej, strategii gospodarczej i ochrony zdrowia ludności.
Edukacja ekologiczna wymaga nowoczesnego systemu oświaty, a więc reformy edukacji jako systemu i wiąże się ze zmianami w stylu życia społeczeństwa. Edukacja ekologiczna obejmować musi wszystkich ludzi bez względu na płeć, wiek, zawód czy przekonania. Jedynie wspólny wysiłek wszystkich ludzi razem i każdego z osobna podejmowany w każdym miejscu: w domu, w pracy, podczas wypoczynku jest w stanie zahamować degradację środowiska.
Cele edukacji ekologicznej
- Kształtowanie pełnej świadomości i budzenie zainteresowania społeczeństwa w zakresie spraw związanych z ekonomicznymi, społecznymi, politycznymi i ekologicznymi relacjami na terenach miejskich i wiejskich.
- Stworzenie każdemu człowiekowi możliwości zdobywania wiedzy, kształtowania postaw, wartości i przekonań, a także umiejętności niezbędnych w ochronie i polepszaniu stanu środowiska.
- Tworzenie nowych wzorców zachowań jednostek, grup i społeczeństw, uwzględniających jakość środowiska.
Realizacja wyżej wymienionych celów wymaga:
- Uznania, iż edukacja ekologiczna jest jednym z podstawowych warunków realizacji Polityki Ekologicznej Państwa.
- Wprowadzenia elementów edukacji ekologicznej do wszystkich sfer życia społecznego z respektowaniem i wykorzystaniem wartości kulturowych, etycznych i religijnych.
- Zapewnienia dostępu społeczeństwa do informacji o stanie środowiska przyrodniczego i edukacji ekologicznej.
- Uznania, że edukacja ekologiczna jest podstawowym warunkiem zmiany modelu konsumpcyjnego społeczeństwa.
Edukacja ekologiczna jako zobowiązanie międzynarodowe
Edukacja ekologiczna jest nie tylko wewnętrzną sprawą Polski, ale ma również istotne implikacje międzynarodowe. W ciągu ostatnich lat odbyło się wiele międzynarodowych konferencji i spotkań poświęconych temu zagadnieniu.
Działalność edukacyjna Lasów Państwowych
Edukacja ekologiczna jest dziś również obowiązkiem Lasów Państwowych co znalazło potwierdzenie w obowiązujących przepisach i dokumentach państwowych, branżowych i wewnętrznych.
Edukacja ekologiczna w Lasach Państwowych posiada trwałe miejsce, zagwarantowane w sposób formalny. Dotychczasowe działania w tej dziedzinie wyrażają się często dużą pomysłowością i często mają charakter żywiołowy i realizowane są poprzez organizowanie ośrodków edukacji ekologicznej, izb leśnych, ścieżek dydaktycznych, kursów, konferencji, konkursów itp.
Głównym celem działalności edukacyjnej Lasów Państwowych jest kształtowanie i promowanie proekologicznej, wielofunkcyjnej i trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, kształtowanie świadomości ekologicznej społeczeństwa i właściwego stosunku do lasu i gospodarki leśnej oraz wielostronna, racjonalna współpraca z organizacjami ochrony przyrody i stowarzyszeniami ekologicznymi.
Szczególną rolę w procesie edukacji przyrodniczo leśnej odgrywają leśne kompleksy promocyjne – LKP. Dla potrzeb edukacji na terenie LKP powołano ośrodki edukacji ekologicznej, izby przyrodniczo leśne, których głównym celem jest kształtowanie świadomości ekologicznej społeczeństwa poprzez organizowanie stałych i okresowych wystaw przyrodniczych, organizowanie zielonych szkół i innych spotkań z młodzieżą, jak również warsztatów ekologicznych dla nauczycieli, przeprowadzanie szkoleń dla różnych grup społecznych, konkursów wiedzy ekologicznej oraz opracowywanie i rozpowszechnianie materiałów informacyjnych o walorach i zagrożeniach lasów i środowiska przyrodniczego oraz o roli i zadaniach PGL Lasy Państwowe.
Edukacja przyrodniczo leśna prowadzona jest również poza LKP. Podstawowym instrumentem jej realizacji są ścieżki dydaktyczne oraz punkty edukacji (informacji) ekologicznej. Szczególną rolę w procesie edukacji przyrodniczo leśnej w Lasach Państwowych odgrywa Ośrodek Kultury Leśnej w Gołuchowie i działający w ramach ośrodka Muzeum Leśnictwa.